De Afghaanse windhond

Wisten jullie dat de Afghaanse windhond

1) behoort tot rasgroep 10, met name deze der windhonden, omdat hij jaagt op basis op zicht en niet met zijn neus? Tot deze rasgroep behoren ook om precies dezelfde redenen de Ierse Wolfshond, de Saluki, de Barsoi, de Whippet, de Greyhound en de Galgo Espagnol.

2) een ras is dat zich absoluut niet leent om af te richten en daarom volgens sommigen de domste hond aller honden is? Ikzelf vind het eerder 'de kat onder de honden', en iedereen weet dat een kat slim is. Aanlijnen is wel de boodschap, want terugroepgedrag werkt amper.

3) een levensverwachting heeft van 12 tot 14 jaar en een reutje volgens de rasstandaard 28 kilo weegt?

4) zich kan uitleven op een hondenrenbaan zoals deze Beringen, op voorwaarde dat het instinct voldoende aanwezig is in de bloedlijn?

5) over het algemeen heel sociale zijn naar andere honden toe? Anderzijds is het een 'kruidje roer me niet' naar mensen en vreemden toe.

Voor mij is een Afghaan... perfect. Lang leve Torko.

Het Vinne

In Zoutleeuw ligt een prachtig binnenmeer, Het Vinne.

Het is een heel speciaal natuurdomein. In 2004 werd namelijk het startschot genomen om het terug te herstellen in zijn oorspronkelijke staat. Bijna 100 ha populierenbos werden daarbij gekapt, en wat overblijft is zowaar het grootste natuurlijk binnenmeer van Vlaanderen.

Een bezoek aan Het Vinne is een prachtige tip voor vogelliefhebbers, amateurfotografen, en wandelaars. Honden met enig jachtinstinct zijn er best aangelijnd, of de pluimpjes zullen in het rond vliegen.

Jacky Mathijssen

Hoewel ik er niet beter noch slechter van word als straks Club Brugge kampioen 2008 wordt, ben ik afgelopen zondagmiddag toch stiekem een matchke in de Jupiler-league gaan kijken: Sint-Truiden versus Club Brugge, en dat als bescheiden Anderlechtsupporter. Voor alle duidelijkheid: ik heb me zowaar een duur ticket gekocht en de thuisploeg aangemoedigd vanop de geweldige nieuwe zittribune.

's Avonds, na het bekijken van Studio 1, heb ik me weer blauw geërgerd (mooie woordspeling trouwens) aan Jacky Mathijssen, de trainer van Club Brugge.

Ik heb niks tegen Limburgers, maar wel tegen Jacky. Die man deugt niet. Vooreerst is hij trainer van Brugge. Ik haat Brugge, althans Club Brugge. Bovendien staat zijn gezicht mij niet aan. Zijn uitleg na de match in de catacomben trekt ook op niks. Alsof hij een andere match zag.

Neem nu de oververdiende gelijkmaker afgelopen zondag van Sint-Truiden. Iedere normale mens zoals ondergetekende vond de actie die de goal inleidde een lekkere vrije trap, weliswaar met een slecht opgestelde Stijn Stijnen (hadden mamie en papie Stijnen nu echt niet meer inspiratie bij het kiezen van een voornaam???). Jacky zag het echter anders en had een geweldige verklaring voor de tegengoal. Doelpuntenmaker Mario Cantaluppi van Sint-Truiden werd immers tijdens de winterstop getransfereerd naar Sint-Truiden , en omdat de goocheltrucks van deze nieuwe speler in onze smurfencompetitie nog niet gekend zijn door opperhoofd Mathijssen kon Boer Stijn moeilijk weten dat hij in de linkerhoek moest duiken om de vrije trap te pareren.

Zou het misschien zijn dat Jacky een meester-statisticus is, en hij via kansberekening voor elke vrije trapnemer op de Belgische voetbalvelden opvoorhand weet - binnen een welafgelijnd betrouwbaarheidsinterval - waar de bal naar toe vliegt? In dat geval: respect Jacky!

Moge je op de voorlaatste speeldag zwaar de boot in gaan in Brussel!

Bicky Burger (°1981)

Ondanks verwoede inspanningen om gezonder te eten kan ik zo nu en dan niet weerstaan aan een Bicky Burger. De Bicky bestaat intussen al 26 jaar. Ik eet er bij voorkeur 2, want op 1 been kan je niet staan.

Maar naar een goede Bicky is het zoeken. Nochtans zijn er in het kleine Nieuwerkerken en haar 3 randgemeentes bijna evenveel frituren als fruitbomen. Helaas bezit geen enkele frituuruitbater over een eerlijk verdiend Bicky-brevet. Drama alom, want een Bicky zonder hamburger van Beckers of verpakt zonder doosje, dat is pure heiligschennis.

Bijgevolg moet ik mij soms noodgedwongen richting Sint-Truiden centrum verplaatsen, bij voorkeur met mijn stalen vierwieler, om even later met 2 doosjes op de passagierszetel terug te bollen. Die rit van 6 minuten tussen frituur Het Park en thuis, met de geur van verwarmde dressing, Hot Sauce en ketchup, is ongetwijfeld één van de 7 grote geneugdes des levens. En blijkbaar denkt meesterdief Torko daar ook zo over, want als ik niet oppas is het hap en slik en weg Bicky oftewel weg 1,8 euro. Hij blijft er beter af, want van al die vettige en ongezonde troep krijgt hij alleen maar de schijterij, en het is niet fijn om het achterwerk van een Afghaanse windhond met diarree te fatsoeneren. Neen, voor Torko enkel gezonde light brokken met kippesmaak, van Hills.